Sen menzil-i rükn-i cân hem burhânsın efendim
Hayat bir devr-i âlem sen sultânsın efendim
Yokluk varlıkta kaim her şeyin zevâli var
Hem canın cismin hayydır sen goncasın efendim
Can Muhammet’in aşkı varlığa sebep oldu
Sen nûr-i bezm-i hüdâ müctebâsın efendim
Bir pervane misali dönüp dururken ahvâl
Sen sabit kadem kaim cannümâsın efendim
Terk edip cism ü cânı yöneldin hak Sübhân’a
Sen dü cihan sultan-ı Mustafâ’sın efendim
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/08/efendim-50.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)