Ey gönlümün beşerden tek efendisi
ne zaman adını yazmak istedimse
kalem titredi döktü yaşlarını mavice
kağıt inledi.nurunu, Muhammedi öpünce
dilim dudaklarımı yaladı
adın dudaklarımdan geçince
Sema, yaratıldığı günden bu yana
yeri böyle kıskanmamıştı, sen yürüyünce
inledi, yalvardı, günler ve gecelerce
bin parçaya bölündü, adımlarını öpünce
gece, adınla kandilini semaya asınca
Kamer ağlar, Hilal olur tüm bedenince.
O gün, sana olan sevdamı boynuma asınca;
ya, tanımazsan beni, tek korkum bu zannımca
''ümmetimi yüzlerindeki parıltıdan tanırım
onlar o gün güneş gibi parlayacak'' deyince
geçer aynaların karşısına, bir ziya ararım
ve kahrolurum aynalar yüzüme tükürünce.
Kayıt Tarihi : 14.6.2003 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ya, tanımazsan beni, tek korkum bu zannımca '
Siz kendinizi tanimissiniz zaten... Beklenen de bu degil midir bizlerden?
Süleyman Çelebi'nin ilahi tınısını duydum be kutsal aşk şiirinde..
Yüreğin dert görmesin..
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (8)