Efendim... Şiiri - Aynur Yazıcı

Gözlerim hayalini seyr-ü sefere durdu.
Bir lem'aya hapsoldum, seni sordum Efendim..
Geçemedim direği, deveyi, taşı, kurdu.
Benden geçemedi Ben, boşa yordum Efendim..

Saramadım nefsime, hiçlik elbisesini
Mesken edindim güya bu beden kafesini
Duyamadım bir kere, o nurani sesini
Doyamadım ben sana, od'a kordum efendim..

Ben yoluna ram olmuş bir küçücük karınca
Her bir cüz halk olunmuş, muntazam kararınca
Bu ateş kalpten çıkıp, tüm bedeni sarınca
Gülemedim bir kere, ağlıyordum Efendim..

Dakikalar gün oldu, günler yıl, yıllar asır.
İradeler zayıf, takat yok, fehimler kasır.
Elest meclisinde 'Bela' seni anlatır SIR
Çözemedim o sırrı, GÜLe yordum efendim....

Hayat ve ölümde kaçtı mizan, gitti gaye
Ne nefes kaldı alacak, ne verecek paye
Çalındı masumiyet, uçtu elden sermaye
Akıl seçemez oldu, sona durdum efendim

11.11.2006-BURSA