Efendim- 4 Şiiri - İshak Aras

İnsanlıktan çıktık sonumuz vahim
Gel gör halimizi nedir efendim
Nefisler galyanda konumuz mühim
Aklımız fikrimiz tendir efendim

Alimin yüreği nasıl pişecek
Bir kıvılcım lazım zoru aşacak
Sehpası çift ayak düştü düşecek
Takılmış boynuna kendir efendim

Kapanmıyor artık açılan gedik
Midede büyüdü şişmeyen hedik
İşkembe diş oldu yedikçe yedik
Boyumuz göbekte endir efendim

İnsanlık uykuda dünden yatandır
Ümmete nefes ol bizi utandır
Odunumuz günah yanıyor tandır
Gel de bu ateşi söndür efendim

Dilimiz lal oldu takılı kaldık
Sönmez ateşimiz yakılı kaldık
Besmelesiz dille çakılı kaldık
Gel de bu deviri döndür efendim

Mazlumlar dört gözle yolunu bekler
Suçsuz günahsızdır ağlar bebekler
Çektikçe çileyi güne gün ekler
Gelde bu acıyı dindir efendim

Aras Aras'a küs bitti selamet
Hadislerle sabit çıktı alamet
Ahirin son demi vakti kıyamet
Ha koptu kopacak gündür efendim

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
19 Temmuz 2021