Varlığındır beni tutan, ayakta
Sensin gerçek dostum, efendim
Ruhum her an seni, arzulamakta
Senden gayrısına küstüm, efendim
Misk kokar adım attığın, her yer
Gül dedikleri de neymiş, efendim
Şu perişan halime dön, bir bakıver
Ayrılık ne yaman şeymiş, efendim
Yalan dünyada bulunmaz, vefa
Buraya konan göçer, efendim
Şöyle bir kulak verdim, etrafa
Bağınızda bülbüller öter, efendim
Nefsimdir hakikate, çekili perde
Sensiz güneş doğmaz, efendim
Beni kuşatan, bu karanlık yerde
Bir türlü sabah olmaz, efendim
Meylim yok ne şöhrete, ne şana
Benliğimi narına yaktım, efendim
Yeşil kubbe altındaki, ravzana
Eğilip kalbimi bıraktım, efendim...
Yunus Öndoğan
Kayıt Tarihi : 6.3.2023 07:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"BÜTÜN NEFİSLER/KİŞİLER ÖLÜMÜ TADICIDIR!" -Ayet-i kerime meali-
"(YA MUHAMMED!) ALLAH DİLERSE DİLEDİĞİNE İŞİTTİRİR AMA SEN ASLA KABİRDEKİLERE İŞİTTİRMEZSİN!" -Ayet-i kerime meali-
"SİZİN GEÇEK MEVLA'NIZ (EFENDİNİZ) BENİM." -Ayet-i kerime meali-
Bu ayetlerin ve daha buna mümasil manalar ihtiva eden muhkem ayetlerin beyanları ışığında, herkesi sadece ve sadece Rabbini Mevla/efendi bilmesi ve her hayırlı duasını yalnızca o baki-i zül-Celal'e arz etmesi iktiza etmektedir.
Hayırlı çalışmalar Yunus bey.
TÜM YORUMLAR (1)