Efendiler efendisi, Muhammed’dir Efendim,
Muhammed’ül Emin, can Ahmet’tir Efendim.
Boş putlara kölelik, yaraşmaz Müslüman’a,
Sen’i bilmez bir ömür, hezimettir Efendim.
Sen’i gönülden anmak, can verir ümmetine,
Sen’i sevmek ne büyük ganimettir Efendim.
Sen’siz kurur deryalar, Sen’le yeşerir çöller,
Senin nurun âleme ziyafettir Efendim.
Senin zırhın edeptir, yüreğin zulme settir,
Şüphesiz ki maksadın hidayettir Efendim.
Sen ki mazluma liman, fırtınada korunak,
Senin bitmez hazinen merhamettir Efendim.
Sen çölde açan gülsün, tebessüm senin yüzün,
Senin ümmete tavrın, nezakettir Efendim.
Sen ki güllerle güzel, Sen ki güllerden güzel,
Sen’i gören zamanlar saadettir Efendim.
Kayıt Tarihi : 4.4.2019 11:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!