Cürmüm çok, affına muhtacım Efendim!
Affeyle Sultanım, baştacım Efendim!
Sen ki; buyurdun: "Şefaatiy liehlil kebair."
Şefaat kıl şu mücrime, gafletimdir kebair...
Sen ki; Rauf-ur-Rahiym, lutf-u keremde en yüce...
Affeyledin hatta can düşmanlarını nice...
Sen ki; sabır ve şefkat abidesi,
Cemal-i ba kemalin ayinesi...
Sen ki; üzeresin, ahlâk-ı hüsn-i azim,
Pek aciz kalır Seni methetmede kalemim...
Sen ki; methediyor Seni Kur'an'da Yezdan,
İns-ü cin, melek, tüm âlem sana hayran...
Sen ki; 'ümmetim' deyu inledin ve ağladın,
Ümmetin saadeti de, ancak senin vuslatın...
Kerem et, nazar kıl şu garibe Efendim!..
Nazarınla şad olur, tüm aşıklar Efendim!..
Kayıt Tarihi : 9.3.2018 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlümüz'ün Efendisi'ne bir nat-ı şerif yazmak istedim ve gönlümden geçen samimi duyguları acizane kağıda dökmeye çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!