Efendim. -4- Şiiri - Adem Kaçar

Âhh Efendim!

Mahlûk kulağıma Aşkı seslendi,
Ondan işte Aşkla geldim Efendim;
Gönül hangi vakit Aşkla beslendi,
Benlik dağlarımı deldim Efendim..

Hakîki Mahbûb'a gönülüm doysa!
Hiç mümkün müdür ki yerine koysa?
Mecâzi mahbûb bir yansıtan oysa,
Şu nefsimi ne zor çeldim Efendim..

Mânânın kâtibi olmaktı gâyem,
Habire tebessüm eder kinâyem,
Çağlayıp esmekle geçti hikâyem,
Bâzı seldim bâzı yeldim Efendim..

Erenler buyurdu gönül dergâha,
Adem kâinatla durdu semâha,
Tâlip olmuş hadsiz, Aşkı izâha,
Bu devirde âciz teldim Efendim...