Efendim Şiiri - Mecit Demirel

Menba-ı rahmetsin ümmete sen Efendim
Dil-i mecruhuma merhemsin sen Efendim

Levlak u levlak dedi Rabbim seni yarattı
Ved-Duha’sın hem de Ven-Necm’sin sen Efendim

Kuy-ı hayalime girmedin bir lahzacık olsun
Usanmadan bekledim de gelmedin sen Efendim

N’ola başımda taşısam payini Ahmed-i Evvel gibi
Yeter ki gel de bir kere nazar kıl sen Efendim

Buy-ı semenini ulaştırsın bad-ı saba
Yoksa bad-ı saba,sehab ol gel sen Efendim

Hak-ı payine yüz sürem n’ola bir gün
Yanan kalbime Kevsersin sen Efendim

Biçare ve bikesim,lakin ehl-i kıbleyim
Yanılıp yüz çevirsem rehber ol sen Efendim

Ravzanda güller biter Mahmud u Ahmed diye
Acı şu kemter Mahfi’ye, şefi ol sen Efendim

(27.06.1997/Edirne)