Efendim Şiiri - Veysel Eraslan

Hayırsıza sitem etsem boşuna
Yine bildiğini okur efendim
Gönül tezgâhının geçip başına
Kendi nakış’ını dokur efendim

Yol vermez, geçilmez dediği dağı
Düzledim de ektim şimdi gül bağı
Beleyip sardığım gönül kundağı
Şirinim gelmezse fakir efendim

Tutunsun diyerek diktiğim sırık
Yeşerdi, asmalar dal, budak koruk
Su toplasın diye sinemi karık
Yaptım ya dolar mı çukur efendim

Fırsat vermedi ki surat asmama
İsmini kazıdı gönül tasmama
Ne desem dinlemez, kara yosmama
Gider çalılarda şakır efendim

O sundu ben içtim sevda zehrini
Gözleriyle vurdu aşkın mührünü
Bin bir mihnet ile hasret kahrını
Çekerdim görmese hakir efendim

Selamı sabahı kesti bu sene
Hücum bayrağını astı bu sene
Veysel’e ne ise kastı bu sene
Yinede halime şükür efendim

16–11–2013
Yozgat