Efendim Şiiri - Serdar Atabay

Bu kutlu Hak davada menzile varmak için,
Sonsuz bir teslimiyet erek lazım efendim.
Hakk’ı anan dillerle huzura ermek için,
Nefsi vurup ezmeye yürek lazım efendim.

Kâinatın sırrını, sırla gezen biliyor.
Manada zikir ile ummanlara dalıyor.
Bir hizmet tufanı var rahmetiyle geliyor.
Kalp gözüyle görmeye merak lazım efendim.

Bir Mürşidi Kâmile bağlanıp yol almaya,
Himmete tabi olup feyiz ile dolmaya,
Cennette cemalini, edep deyip bulmaya,
Dine zemin olacak direk lazım efendim.

Sevap, günah bell’olur kurulacak sıratta.
Mümin takvası ile oturacak o katta.
Hiç keramet bekleme dörtnala giden atta.
Nura kavuşmak için Burak lazım efendim.

Dervişin dilinde har, sükûta gider korla.
Besmeleden zırhı var kabre girer mi şerle?
Rahman’a giden yolda iman edip ikrarla.
Emaneti vermeye durak lazım efendim.

Huzuru mahşer paklar secdeye giden yüzü.
Nurlu kapı açtırır Halik diyenin sözü.
Nedir diye sorarlar Serdar’ın dinmez hızı.
Vuslata erişmeye firak lazım efendim.