Efendim
Güvenmem hiç yalan, yaza bahara
Urbasız çıkmadım dışa efendim.
Sevdalı gönülü yakacak nara
Gülerde geçerim haşa efendim.
Benlik duygusuyla insanı üzen
Tanrı edasıyla yollarda gezen
Zalim maskesiyle mazlumu ezen
Nefsinin elinde maşa efendim.
Din iman diyerek, dini satanlar
Garibin aşına zehir katanlar
Mantar gibi hergün yerden bitenler
Canlıyken benzermiş leşe efendim.
İyilik istersen kötülük yapma
Kudrete ram ol, egona tapma
Doğruyu bulduysan yanlışa sapma
Güzel ahlak gider hoşa efendim.
En güzel yol akla, giden yoldadır.
İrfan denilen şey, özde haldedir.
Zerafet istersen allı güldedir.
Merhametle koyul işe efendim.
İnsanın doğası ibret aslında
Asalet gizlidir insan neslinde
Özlemi son bulur, rabbe vaslında
Vuslatla yaşanır neşe efendim
Yollar insan için, biter yürürsen
Hatalar yok olur, afla bürürsen
Kusurlar biter mi? , hergün ararsan
Zulümle dönülmez köşe efendim.
Mehmedim Sadece seni bilirim.
Hakikat yolunda iste ölürüm.
Girdiğim gönülde, herdem kalırım.
Gönlünce sevgiyle yaşa efendim.
08.06.2008
Mehmet TEKECİ
www.mehmettekeci.com
Kayıt Tarihi : 8.6.2008 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Tuncay AKDENİZ'in efendim şiirine naziredir...
güzelleme de güzel
elhasılı velkelam eğiliriz ilm önünde
saygıyla :)
TÜM YORUMLAR (6)