Efendim Şiiri - Hakkı Turhan

Hasretin yetti cana, bi kararım Efendim
Ruhumda fırtınalar, gel de dindir Efendim

Düşsem kutlu yoluna, divanen olsam senin
Yoktur başka düşüncem, endişemsin Efendim

Bambaşka bir alemde, hülyalarda gezerim
Ravzanda olsam dahi, özlemimsin Efendim

Düştü gönlüm narına, söndüren olmaz beni
Yağmur olup üstüme, yağmaz mısın Efendim

Her zemheri ayında, gül mevsimin beklerim
Cemre olup kışıma, düşmezmisin Efendim

Ruhum sana sevdalı, ateş-i hicrandadır
Bir nazarda acize, kılmaz mısın Efendim

İklimin sardı beni, nevbaharı yaşarım
Karakış ortasında, baharımsın Efendim

Bir meltem eser sanki, senin adın geçince
Rayihalar koklarım, gülzarımsın Efendim

İştiyakım çoğaldı, vuslat anın beklerim
Nefsimdendir ricatım, hicretimsin Efendim

Aşıkların ahından, Arş-ı ala sallanır
Sevdalı gönüllerin, mahbubusun Efendim

Aşk şerbetin içenler, ölüm nedir bilir mi
Ab-ı hayat nehrinin, kaynağısın Efendim

Hicranın gözlerimden, kanlı yaşlar akıtır
Lütfedip yaşlarımı, silmezmisin Efendim

Pervaneyim çevrende, aşk oduna yanarım
Girdabına düştü gönlüm, durmak bilmez Efendim

Nazarınla dinlenir, rahında yorulanlar
Kızgın çöller içinde, pınarımsın Efendim

Bir hazan mevsiminin, yağmuruna tutuldum
Yağmurum Nisan olsun, baharımsın Efendim

Sensiz geçen her günüm, hasret dolu gurbettir
Gözlerim ufuklarda, sılam sensin Efendim

Her adını andıkça, titrer sana yüreğim
Tüm varlığım senindir, sebebimsin Efendim

Yadımdan hep silindi, senden gayri nesneler
Seninle doldu dünyam, hayatımsın Efendim

Bir nazarın yetişir, maksuduma ermeye
Başka ihsan istemem, ümmetim de Efendim

Her bahar mevsiminde, ateş düşer gönlüme
Cezb eder çeker beni, gonca güller Efendim

Senden gelen her haber, taze bir hayat verir
Şu virane gönlümü, imar eder Efendim

Hayallerim yetmedi, hub cemalin görmeye
Düşlerime bir gece, gelmez misin Efendim

Bad-ı sabalar eser, aşıkların gönlüne
Seni söyler anlatır, seherlerde Efendim

Herkes sana hayrandır, cümle alem, nebiler
Yerde gökte her yerde, övülensin Efendim

Ruhların Cibril’isin, sonsuz kanat takarsın
Ref ref olur göklere, yükseltirsin Efendim

Münevver beldelerin, güllerin efendisi
Enbiyalar serdarı, sultanısın Efendim

Sevda yüklü kervanlar, dizilmiş yollarına
Çöllerin serinliği, yeşilisin efendim

Sen verirsin güllere, reyhanını rengini
Mest eder ruhlarımız, mecnun kılar Efendim

Cümle ümmet kapında, Kıtmirin olmak diler
Rahman’ın göz bebeği, Habibisin Efendim

Rahman’ın en nadide, gülüsün sen Efendim
Rahman’ın alemlere, Rahmetisin Efendim