EFENDİM! ...
Aşığın derdinde saklı dermanı,
Yar elinden almış gönül fermanı,
Sevmeyen ne bilsin canı cananı
Muhabbet od’uyla yandım efendim!
Bin parçaya böldüm gönül paremi,
Tabip bulamadım sarsın yare’mi,
Mevla’ya kullukta buldum çaremi,
O’nun sevdasına kandım efendim!
İbret nazarıyla baktım alem’e,
İçimden geçeni döktüm kaleme.
Sevdayı taç yaptım yanık sineme,
Her daim cananı andım efendim!
Ne güllere kandım, eyledim figan…
Yar’e kavuşmanın bedeli bir can!
Oysaki ne çare dünyada insan,
Ebedi can bulur sandım efendim!
Muhabbet olandan hasıl Muhammed!
Makamı Mahmut’tur o şanı Ahmet.
Bize de yar olur mahşerde elbet….
Onun rahmetine kaldım efendim! ...
05.11.2009 SAAT 10:30
ADNAN ÖZKAN (YANIK SEVDALAR)
Adnan ÖzkanKayıt Tarihi : 6.11.2009 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir bunun tarifine uygun konuda
insan tutulur bir canana
uçurumlar ucunda yürür
akıl tufana yenik düşer
mecnun olur
ne kadar zayıf bünyemiz var
ne kadar zavallıyız
sevda denilen duygunun
çokca esiriyiz
KUTLUYORUM
kaleminiz daim ilhamınız bol olsun, tebrikler şairim.
İçimden geçeni döktüm kaleme.
Sevdayı taç yaptım yanık sineme,
Her daim cananı andım efendim!
Yüreginize Saglik anlam ve Düsünce yüklü bir calisma Tebrikler Saygilar..
TÜM YORUMLAR (16)