Gökler, eğilip dağlara,
“Kimdir? ” diye sordu.
“Kimdir, bu gelen? ”
Gözleri şimşek çakıyordu...
Birdenbire gök kubbesi
Deryalara vurdu.
Tanrım! Bu ne heybet!
Orada bir “efe” duruyordu:
Uca dağ başında
Bir kartal,
Kanat açmış,
Uçmaya hazır,
Mavi göklerden yere doğru
Avına atılmaya hazır.
Kartal mı desem, kartal efem.
Dostundur yüce dağlar efem.
Yaşar ÇağbayırKayıt Tarihi : 8.5.2005 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)