Efeler Şiiri - Kadir Kaya

Yurdumuz işgalde, çaresiz halim,
Sıkıntım, dertlerim, çoktu Efeler.
Çekilen cefayı söylemez dilim,
Hançeri bağrımdan söktü Efeler.

Sakın korkma halkım, Türk, esir olmaz,
Yiğit efelerim, düşmanı salmaz,,
Bu can tende iken, hayatta kalmaz,
Tüfek elde dağa çıktı Efeler.

Dağların kartalı, yürekte sancı,
Barışa özlemi, candan inancı,
Özgürlük hakkımız bitmeli acı,
Düşmana saplanan oktu Efeler.

Bizlere umutla cesaret verdi,
Fakiri gözetti yanlışı gördü,
Kalplere sevdayı, sevgiyi serdi,
Karanlığa ışık yaktı Efeler.

Kol beyi,Efeyle kurulur düzen,
Zeybekler kızana gösterir özen,
Dağların sırrını Efedir sezen,
Emsali bulunmaz tekdi Efeler.

Dağ,bayır dolaşır alnında teri,
Düşmanı dağıtır sözünün eri,
Vatanın son nefes sadık neferi,
Gökten şimşek olup çaktı Efeler.

Kuva yı Milliye halkın ordusu,
Kınalı koçların yoktur korkusu,
Efeler baskında, kurarlar pusu,
Kızanıyla başı çekti Efeler.

Efeler birleşir, yurdu savunur.
Eğenin yiğidi çevreyi tanır,
Düzenli orduya katılmak onur,
Kalplere sevgiyi ekti Efeler.

Türkiye'min Büyük Millet Meclisi,
Canı siper etti, dağıttı sisi,
İstiklal Madalyası, şükran sesi
Bayrağı gögsüne taktı Efeler.

Analar, bacılar , gelini kızı,
Yoklarla başarmak,inancın hazı,
Kadirin, efelerden gönülden razı,
Dağın zirvesinden baktı Efeler.