Dökülmeyen gözyaşımda saklanır görüntüler
Rüzgar uğultusunda çarpılırım bir sese
İpe ırgat bedenini çivilemiş
Sırtındaki çuval kilosundan ağır
Düşler kursağına düşecek iki lokmayı
Umutlardan mavi dumanlar üfürsem de
Baharsız hazanda marazlaşmış kalbi
Yeşile hasret
Gölgesiyle boy ölçüşür
Yaşarken gömülmüş umutlara mevta
Hırçın dürtülerinin her birinde
Yalan dünyanın naylon düşleri
Kalem bakışla silinirken yağmur insanlar
Bıyık altı gülüşlerden sarkar benliğin ilkelliği
Kuşatılmış martı çığlığında
Ay ağlıyor gecenin bulutlarına
Delidir diyerek hakkın beyazına giydirmeyin gömleği
Gözlerimin kıyısına düşüyor güvercinin kanatları
Pusu kurulmuş yaşamda üç arkadaş bir örnek
Ders al gönlüm ders
Günah dökülüyor yoluna caka satma
Efelenme gözlerim
Düşün karanlık çöle uzanan vahaları
Maytaplı gecelerde güneşe tutuk dolunay
Karınca ağzında bir lokma azık
Kaytan bıyıklı kedilerin bıçkın bakışı
Havlamayan köpeğin kaderine sırdaş
Oyuncağı kırık çocukların koşturur ağlaması
Köşe başı kaldırıma düşer pabuçların teki
Gülüşünü sarar sarmalar ana yaşmağına
Küskün hayallerde kaybolur hikayesi
Yanardağın küllerine gömdük insanlığı
Yaradılış gayesi terör mü savaş mı açlık mı?
Çatırdıyor yaşam okulunun duvarları
Gökten bulut yerine ölüm yağıyor
İsyanında toprak kabul etmiyor yalanları
Doğa katliama geçmeden
Kıssadan hisse al yüzleş insanlık
Para makinasına dönüyor kurşun sesleri
Reyting sevdasında bizde tüm manşetler
Temel haklara düşerken kan
Sabah seherinde geceyi solukluyor çocuklar
Utan insan utan insanlığından
Duyargacını mı kesti hırsın kör bıçağı
Alım satımda serbest piyasada hüzünler
Kan kokuyor gözyaşları
Mayında gençlik enkazda çocuk
Utan insan utan insanlığından
Çınar diye incir ağacı diktin ocaklara
Bedenlerle birlikte küsüyor toprak
Kibrit suyunu döktüğün yaşamın gölgesi olmuyor
Kayıt Tarihi : 13.8.2008 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selami
Duyargacını mı kesti hırsın kör bıçağı
Alım satımda serbest piyasada hüzünler
Kan kokuyor gözyaşları
Mayında gençlik enkazda çocuk
Utan insan utan insanlığından
Çınar diye incir ağacı diktin ocaklara
Bedenlerle birlikte küsüyor toprak
Kibrit suyunu döktüğün yaşamın gölgesi olmuyor'
Geçenlerde bir programda 72 yaşındaki bir bayanın son dört yıl içinde hayat kadınlığına başladığını izlediğimde kanım donmuş ve gruplara yazdığım mesajda; 'Ben Utandım, Siz de Utanın' demiştim.
Sanırım kimse utanmadı. Çünkü birkaç kişi dışında çoğu insan o olay için kalemini dahi kıpırdatmadı.
Evet... Utanıyorum...
İnsan olduğum için, insanlara hayvandan aşağı muameleler reva görüldüğü için utanıyorum.
Hatta bazen, tüm insanların suçunu kendimde toplayıp, ayna karşısına geçerek kendi yüzüme tükürmek istiyorum.
Selam ve saygılarımla...
Duyargacını mı kesti hırsın kör bıçağı
Alım satımda serbest piyasada hüzünler
Kan kokuyor gözyaşları
Mayında gençlik enkazda çocuk
Utan insan utan insanlığından
Çınar diye incir ağacı diktin ocaklara
Bedenlerle birlikte küsüyor toprak
Kibrit suyunu döktüğün yaşamın gölgesi olmuyor
Kutluyorum güzeldi dizeleriniz.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (8)