O soğuk kış gecesinde ağlayan gözler.
Damla damla akan yaş
Kalbinin nehrini donduran keder.
Şiir gibi bazen bir insan
Duyguyu insana aktarır
O buz nehri eritir.
Hissettin o acıyı
Dokundu kalbe sevda
Şiirin tek sana
Bilesin hayat kısa
Unuttum geçmişi,
Hayatta senden dilrubasını görmedim
Diller bazen kaleme bırakır.
Saatlerce düşünür ona göre karar verir.
Belki kirpikler nemli , gönüller deprem
Kararmış siyah ışıklar altında
Beni bekleyen bir ışıksın.
Düşünme öyle
Ufuk uzun bir çizgi,
Katipler buna ilham çizgisi der.
Bence değil.
Ufuk
Başlangıcın çizgisi,
Ölümlü dünyanın ahiret ile ayıran çizgi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!