Bir şiirin yarısında kalmış gibiyim
Gülüşlerinden uzak
Sesinden uzak
Ellerinden
Gözlerinden uzak
İçinizden geldiği gibi sevin
Şöyle karşılıksız
Şöyle umutlu
Kışın ortasında bir ormanda
İçinize oksijen çekip de
Korkuyorum
Seninle göz göze kalmaktan
Korkuyorum
Bana yaşattığın onca acıya rağmen
Seni affetme ihtimalimden
Uzunca mesafeler vardı aramızda
Hani derler ya
Yerden göğe kadar
Birbirimizi göremiyorduk hiç
Teslim olmuştuk uzaklıklara
Çok sevmiştim onu
O beni hiç sevmedi
Gitti sonra
Arkasına bile bakmadan gitti
Sever sanmıştım
Sen iki renk bazen de aynı anda üç renk oje kullanırdın
O güzel ellerini, parmaklarını özleyeceğim
Hiç aklıma gelmezdi kadın
Parmaklarının ojesi gibi
Kişiliğinde rengârenkti senin
Ben seni ömrümün son durağı biliyordum
Senin gönlünün son durağıyım sanıyordum
Yanılmışım
Kırılmışım çoktan daha fazla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!