Hangi hisle yaşıyorum, hangi istekle ?
Nedir beni hayatta tutan?
Her şey aynı oysa ki... Güneşin doğuşu, batışı...
Aynı gözüme yansıyan görüntüler,
Günler sanki bir garip örüntüler.
Bulamıyorum,hissedemiyorum, duyamıyorum.
Korkuyor Adnan Menderes
ölülerden korkuyor.
Kore dağlarından geliyor kimi
apaçık gözleri dumanlı
kaytan bıyıkları kanlı
yaşları yirmi.
Sensiz saatler geçmez, yokluğun hiçlikmiş meğer
Sensiz dolu günlerde kapladı içimi koyu bir keder
Suretinde lâl oldum, tebessümünde kayboldum
Ben sende seni değil, sana bênde olmuş beni buldum.
Kainat konuşur, duymaz mısın sesini?
Gözümden yaşlar süzülürken sessizce,
Bekliyordum belki doğmayacak sabahı.
Tüm karanlığıyla üstüme geliyordu gece,
Bir nur zerresi bile yoktu örtecek siyahı.
Gayesizce dökülür kalemden heceler,
İki deste kül oldu aklım vehmimde,
Yaşadım sanarken aslında ölüyüm.
Nefesim kendime cinayet, suç kimde?
Her damlasında gamlı esrar gölüyüm.
Yeni günler evvelinden de virane,
Geceden gelen yalnızlık
Ezelden gelen bahtsizlik
Tek hissettiğim bir tatsızlık
Yaşanmış 2 deste hiç uğruna
Hiçbir derdime derman gelmez
Hislerim hançerden keskin olmuş,
İçimde dolandikca batar yüreğime.
Bahar vakti açan çiçekler solmuş,
Mülteci kalır artık her bir kelime.
Adımlarıyla sürükler beni zaman,
Kaybolmuşsun kalbini kumlara gömüp,
Mutluluk değil azaptır senle tenasüp.
Bataklıkta ümidi mırıldanıp kendini avut,
Kaçışın yok karanlıktan, aydınlığı unut.
Kararmış havada tek ışığım bir umut
Senden sonra cennetim cehennem
Çıkar beni bu bataklıktan elimi tut
Cennete değil yalnız sana bu özlem
Bahara değil benim hasretim
Her dem ki seni görsem kalmaz tende tövbem benim ,
Lal olur dilim aşkından , çıkmaz ağızdan kelamım benim .
Bir lahza düşsem de yokluğunda külfete
Tefekkürümsün , yalnız senle diner gözümün yaşı benim .
Hasta gönlümün ilacıdır nazarından bir gül ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!