Dinlemedin yoldaşlarını, gittin vuruldun bir füsuna
Mahvettin dünyanı bir hiç uğruna
Sen düşünürken onun ahu gözlerini, o gezer aklının uçlarında; kör acılarından bihaber mutlulukla
Dalarsan umutsuz aşk denizine, kapılırsın yanlızlık dalgalarına
Kelimeler dilden akarken gecelere
Kalbim dayanmaz bu amansız ecele
Yaşamım anlamsızlaşıyor gün geçtikçe
Umutsuz hayaller kalbi ele geçirdikçe
Uykuların ayıklığı fark edilmiyor
Yürüyorum ıssız bir kalabalıkta
Herkesin birbirini tanıdığı bir yolda
Sanki bir yabancıymışım gibi
Yürüyorum ıssız bir kalabalıkta
Dışlanmış yalnız misali geziyorum
Gökyüzünü tutamam ellerimde
Topraktan kaçamam özümde
Gezip dururum bu romantik kafeste
Seni ararım sensizlikte
Sense hep çok uzaklarda
olmuş eline kalem alan şair
düşünmez ehli nasıl mahir
laflarını sanar şiir
bilmez ki hayatı bir mani
Geride kaldı hayatın kan akıttığı zamanlar ,
Bitti gözlerden acı akıtan bu savaş ,
Savaştı büyük küçük demeden halk,
Mehmetçik, girdi körelmiş bu vatana
Göğsünü gerdi zalim düşmana ,
Gözlerimi kaparım aydınlığa
Dalarım karanlıklara
Beni karanlıktan aldın
Gözlerimi sevda ile açtın
Sesim kesilir karşında
Dik bir uçurumun ağzında
Karanlık bir gecenin ayazında
Azrailimi bekliyorum ayı seyrederek
Katilimi izliyorum gülerek
Biliyorum ki beni öldürmeye geldiğin zaman
Bir yolda karşılaştık
Kimsenin bilmediği
Birbirimizden sakladık
Kimsenin bilmediğini
Gördüm o kahve gözlerini
Beyaz bir şehirde
Buluştu yollarımız
Geldik iki yabancı
Yıllar sonra bir araya
Koştuk birbirimize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!