Efe Bebek Şiiri - Üzeyir Aydın

Efe Bebek
Cemre düştü havaya, suya, yere değil kucağa
Eller sarınca ana kokusu almış yapışmış yanağa
Lale sümbül değil bebek kokusu geldi konağa
Ağlar susar yapar kaka sar sarmala kundağa
Laf ister sev ister gezmek ister alışırsa sokağa
Ay sana benzedi ay bana benzedi derken
Yanaklar al gözler yumulmuş daha erken
Laf ister sev ister birde gör ağlar iken
İşte bak oluverdiniz üç iki kişiyken
Ninniler ister, kucak ister, sonra kusar
Eşelenir, işlenir, ağlar, güler sonra pusar
Fark ister fart etmezsen yaygara basar
El bebek gül bebek ister yoksa kasar
Özenenlerinde olsun onlarda tatsın
Nane limon gibidir derde deva baksın
Evlere şenlik, karanlıkta ışık saçsın
Nine dede olunca sana kucak açsın

Cebirin Defteri; 06,Aralık,2009; Kütahya