Zemherinin kışında, buz tutsa urum kırım.
Koynumun sıcağında ben seni ısıtırım.
Ağustosun narında, yansa sahralar çöller.
Serinlersin bağrımda buz tutmuş gibi göller.
Ne Mecnun, ne Kerem'e, benzemem hiç birine.
Ancak sabırla girdim senin gönül şehrine
Yüce dağlardan aştım, sisli yollardan geçtim.
Sana ulaşmak için, ef’al âlemi seçtim.
Kayıt Tarihi : 22.11.2016 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
zaman ve mekan her zaman bulunur da, huzur veren insan her zaman bulunmaz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!