Gözlerinin baktığı yerden eserdi rüzgar
Başaklar boy boy filiz verirken mevsiminde
Sen ise zamansız estin gönül tarlama
Dedimki kendime zamansız Belkide amansız
Sonunda anladımki vakit tam bu vakitti
Belkide dünya zamanı ile çok geçti
Belki herşey biteli uzun zaman olmuştu
Tüm yaşanmışlıklar hatıralar acılar herşey bitmişti çoktan
Belkide bu gözlerindeki yeni bir başlanğıçtı kim bilir
Yeniden hayata başlat beni yine yeniden ve yenibaştan kana kana içeyim gözlerinin renginden gülüşlerinden ve güzel dudaklarının tadından
Sen olayım ben
Sana doğayım yeniden ve ömür boyu seni seveyim
Boşver anlatma zaman közlenmiş geçmiş anılarda
Pervasız yangınlardan çektim elimi
Boyumu aşan sularda sönmek isterken boğuldum yosun tutmuş kayaların yeşilinde
Yorgunum anlatamadığım kadarda duyulmaz olmuşum
Zor oldu gidişleri kabul etmek
Biraz ürkütse de ümitsizlik Kimseyle kalmadı küskünlüğüm
Barıştım ben zayi olmuş ömrümle bile
Süzülüp gittim öylece geçen zamandan .
Kayıt Tarihi : 18.1.2023 08:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!