Ataköyde Gece kondularla Gökdelenler yan,yana.
Mehmet konduda yaşıyor,Ali çok katlılarda.
İkiside Arkadaş olmuş oynuyorlar Çocuk parkında.
-Aaa Anne bak bu arkadaşım Ali nin annesi.
-Evet Anne buda Mehmet,in Annesi.
-Alini annesi Bizim binalar çok lüks.
Mutfağım,banyom tavana kadar fayans.
Salonlar çam parke,Boydan boya da balkon.
Asansörede alıştık merdiven çıkmak zor olsa gerek?
-Mehmet in Annesi Bak bacım benim mutfağım küçük.
Hemde fayans değil mozayik taş.
-Salonum da rabıta tahta olsun.
Ben onu fırçalıyom kehlibar gibi,senin çam parken ne?
-Bizim balkonumuz yok ama,asmanın altı var avluda.
-Gelin beş çayında kısrda yaparım yanında.
-Alinin Annesi Bilmem Alıştık ya rahata.
Genede söz vermiyeyim ama gelebilirsem gelirim.
-Mehmet in annesi Gelmessen gelme Öğün,öğün sıktın ama
Eeh Be Bacım Öğünme Yeter.
evet dostlarım hani derler ya yumurtadan çıkmış yumurtayı beğenmemiş
işte böle bir hikaye 26 7 2006
Kayıt Tarihi : 26.7.2006 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ülkenin gelir seviyesi bu kadar farklı olursa,
hele birde sonradan görme, hazımsız para gözler,
hayatı ve insanları başka taraftan gözler.
bu gün asmanın altını beğenmeyen yarın selvilerin altında yanyana yatacağını unutur.
sevgi ve selamlar.
Asmanın altında çay içmek o çayın tadına doyum olmaz. Ataköyde oturanlarda bilir bunu ama sonradan görenler unutur.
Benimde Ataköy de oturan bir yakınım vardı. Şimdi daha kenar bir semtte oturuyor ama içindeki hırsı yenemediği için belki o çayın o sohbetin tadını hiçbirzaman tadamayacak.
Sevgilerimle
YÜREĞİNE SAĞLIK...SEVGİMLE...
TÜM YORUMLAR (11)