Edvarı seb'a Şiiri - Mehmet Sani Özel

Ölümü ayartmak için hayata soyundum
Ateşe dayanıklı ahşap bir hüzün yedeğimdeydi
Daha dün İbrahim’in sürüsünde bir koyundum
Ömür bilmeden geçti, kimliğimin ismi neydi? .,
*
Elimde bir demet ateş sağanağı, yürek sığınağında
Yağmur kokusunun sürüklediği yön, bilmiyorum kimeydi
Kadavram tarihin çöplüğünde, gözyaşı çanağı
Sağanakların üzerime yığdığı zaman., Sahi.,
Senin medeniyetinin ismi neydi? .,
*
Mekânım, Araf loşluğunda.,
Çöl gecelerinde tutuklu yıldızlardan birindeydi
İsmim hüznün günbatımından, gecenin vaftiz törenlerinde
Taş sektiren bir efsanedendi, ağlaşan dillerde dolaşan
Aczime kıvrandığım, iri buğday tanelerine bakakalarak
İzini aradım hep, geçmiş uygarlıkların örenlerinde
Görmeye çalıştığım, görünce sevinçle kol açan
Taşların bağrı yanmaz, ömür bilmeden geçti,
Kimsin edvar-ı seb’a da ismin neydi? .,
*
Zihnime geri dönemeyen düşlerde gezginim
Yalnızlığıma kefil olsaydın, hüzün düşerdi yâdına
Nevri tebessümlere dönmeyen çağlardan bezginim
Güneş gülerse doğup ufuktan, bütün renkleriyle abadına
İtiraf ederim; Doğrusu ben aşktan değil, aşka namüsait
Çalınmış vakitlerin, nahoş iklimlerin ayazından bezginim
Yarım kaldım sana karşı., Lahuti bir ateş çemberinde
Nedamet zincirlerinin halkaları arasında., Cefada.,
Fırsat aradım, dudak kıvrımı gamzeli vefada
Ve har vurup harman savurana sormalı? ! .,
Mimsin besmelenin gözünde ya.,
Şu Yaratılış efsanesinde
Cismin neydi? ..
…

27.11.2006