Vurma Beni Şiiri - Abidin Dede

Edo vurma beni..
Karadağ’da edem,Karadağ’da palıt ağaçları.. Üveyikler yuva yapar gizlisine dalın, yani almasın diye yavrusunu çapar yılan..Palıdın dalları hışırdar, dalları esen yellerde, seherde, Yelli Gedik, Kerkez geçesinde.. Karadağ’da boz yılanlar,saklanır göremezsin, çapardır.. Merzimenden su getirir gagasında kuş yuvaya..Kuşlar beni ötüşür şimdi edem.. Merzimen’de su değirmenleri.. Merzimen Fırat’a akar.. Yeller beni fısıldar dallara. Dallar beni hışırdar celfin üveyiklere.. Fırat Umman’a karışır ..
Elleri kirliydi, ayakları kirliydi.. Suçum değil; saf olması yüreğimin.. Yani kaşımın gözümün.. Güzel olması yüzümün suçum değil.. Dur..Yürekleri kirliydi, elleri güçlü.. Zayıfım, naifim bilirsin.. Şimdi ne güzel hışırdar yel estikçe palıt dalları.. Yavruları besler üveyikler yuvada..Dağda. Ağaçta..Tuzaktadır yılanlar , çapar çapar taş altlarında. Gündüzü bekler, sıcağı..Bir kartal olmanı isterdim edo..Pençe salan bir kartal çapar yılana.. Sendeydi umudum..Sendin güvencim..
Edo vurma beni..
Gecikti işte.. Gecikti , gecikti mısır bekçisi.. Birinin düğününden sonraya kavil kurmuştuk, güzün.. Uzaklara gidecektik .. Bizi beklerdi bilinmez iller, yitip kaybolacaktık belki de uzaklarda..Beklerken bu umutla, beklerken tuzakla meşgulmuş bir başkası..Sevmez mi insan insanı edem, insan insanı diyorum..Neden öldürür bir insan insanı..Öyle işte...Ağaca tırmanıyor yılan , yaklaşıyor yuvaya sinsi ve usul, aldı yavruyu..Yuva feryat figan , yuva boş viran.. Celfinim.. Bir kartal olmanı isterdim , o çapar yılana pençe salan.. Ne çok isterdim .. Sendeydi umudum..
Edo vurma beni
Merzimen’de su değirmenleri.. Un yaptırıp getirirdin ordan hani yıkadığım buğdayı. Mis gibi kokardı taze un..Ben yapardım ekmeğini evin..Sıcak yufkaya çökelek dürümü eder verirdim sana, çok severdin.. Benden sorulurdu evin işi, söküğün yaman..Ayağını yıkardım geldiğinde yazı yabandan eve..Çok emeğim var üstünde, helali hoş olsun.. Yeller beni fısıldar dallara Yelli Gedik’te..Dallar beni hışırdar , kuşlar beni ötüşür şimdi..
Edo vurma beni..
Belli..Çıkar yolun yok..Dik olsun başınız benden sonraya, el içinde..Arınmış arınızla ..Ve sebebim sırıtırken arsız arsız bıyık altından ardımsıra..Belli..Çıkar yolun yok ve bana yetecek kadar gücünüz..Yiğitliğiniz de. Belli.. Elleri kirliydi, elleri hoyrat..Almaz mısın elindeki altın düşse çamura, pise düşse.. Bir kartal olmanı isterdim..Pençe salan bir kartal çapar yılana..Sendeydi umudum..
Ötüşünü duyamam mı daha kuşların ,yani göremem mi güneşin doğuşunu.. Desene daha öpemem de sürmeli kuzuyu kara gözlerinden..Ve salamam nahıra çil ineği.. Desene , kim sağar sütü koyundan, kim eğirir yünü.. Bağ fıstık ışgındır şimdi, dize gelmiştir göcek.. İnsan insanı sevmez mi , insan insanı diyorum.. Neden öldürür bir insan insanı.. Sendeydi tüm umudum.. Ve bir kartal gibi pençe vurmanı ne çok isterdim çapara.. Ne çok..
Edo vurma beni..
Yayık yayıyor gelinler, sesleri geliyor.. Ekmek yapılıyor, taze un kokusu bu burcu burcu..Çifte koşulmuştur öküzler tarlada, ağır ağır çekiyordur sabanı, yorgun.. Her çiftçinin ağzında bir ağıt, döner habire, sürer habire..Her birinin derdi var ayrı ayrı...Yaşlılar duvar dibinde çömelmiştir çoktan köy içinde.. Karadağ’da oduncular..Karadağ’da kurt kuş beni konuşur şimdi, dağ taş beni.. Ağaç yaprak beni.. Davar sağıma gelir birazdan.. Oğlak kuzu beni meleşir.. Beni söyleşir dağda çoban, çiftçi.. Kuşlar beni ötüşür dalda.. Ve ölüm kokusu havada, kan kokusu edem.. Köpekler beni uluşur.. İnsan insanı sevmez mi edem..İnsan insanı diyorum, nasıl kıyar bir insan insana.. Sendeydi bütün umudum.. Edo vurma beni..
Edo vurma..
Edo...

Abidin Dede
Kayıt Tarihi : 13.5.2022 12:44:00