Hayatımız birer şiir olmuş,
Söyleniliyor dizelerde...
Önce anamın ninnilerinde duymuşum,
Uykum gelmediğinde.
Sonra bütün hayatım dizelerle dolmuş,
Sevdiğim gelmediğinde...
En duygu dolu, en karamsar şiirlerimi,
Bugüne kadar fizik sınavlarına,
Hazırlanırken yazdım...
Oysa ki şimdi ne fizik sınavı var,
Beni bekleyen.
Ne de beni dertlere salan,
Eski bir gramofondan dinliyorum en güzel aşk bestelerini,
Ve bir çay gibi demliyorum gün ve gün senin sevgini,
Yavaş ve ağır da olsa,
Biliyorum sonunda seni bir yerlerde elde edeceğimi...
Ama ne zaman, hangi ortamda, kimin yanında?
Belki eski aşkını anlatırken uluorta,
Ömrüm,
Seni acaba yarın görebilecek miyim ile,
Seni gördüğümde ne diyeceğimi düşünmekle geçti,
Her biri birer kaldırım taşı gibi dizilmiş tekdüze kelimeler,
Ve ne yapacağını bilmez, utangaç titreyişlerle geçti tüm ömrüm.
Biliyor musun, ben heyecanlandığımda hep bir şey eksik söylerim,
Hayatı sevmiyorum,
Belki de yaşamayı bilmediğimden,
Geceleri, yani sabaha karşı,
Zorunlu olarak sızarak uyumayı,
Sabahları, yani öğlen olduğunda uyanmalarımı,
Ve gözlerimin feryâtlarına bir türlü çözüm bulamamayı sevmiyorum.
Sevdiğimi söylerken utanacak kadar seviyorum seni,
Ellerimin titreyişi ondandır, bilesin,
Eskilerdeydi sanırdım en güzel aşk hikayesi,
Kalbimin atışları hızlandı, ürkmeyesin...
Baharın en güzel günleri seninle geçiyor,
Kaçırmamaya başladım gözlerimi artık senden,
Gece yarısı saat ha üç ha beş ne fark eder,
Ben bir garip sevdâdayım ben ve kuzenim Alper,
Ellerimiz yanan sigaranın ateşinde,
Ayaklarımızı uzatmışız denize Fenerbahçe’de,
Bu gece içimizden ne geliyorsa onu yapacağız,
Ne isterse gönül bizden görmek,
İnsanın eceli bir kez gelir,
Ve analar bir kez ağlar kırk gün,kırk gece,
Ama bunun ne ne zaman olacağı bilinir,
Ne de nasıl olacağı...
Sen benim ecelimsin belki de,
Uykumda geldin,hem de hiç fark ettirmeden,
İstanbul’u bekliyorum yıllardır,
Bir gün her şeyi bırakıp, kaçar gider diye,
İçinde sen de varsın bu şehrin,
Uykularım her üç saatte bir bölünür,
Bir deli, bir çılgın, bir kibritle gelir yakar,
Bir kalemde anılarımı siler gider diye...
Ve denizi taşlayarak dolduramazsın dedi,
Sahile oltasını ve ümidini atmış balıkçı,
Bir gün sokulursun tam günbatımına hayatın,
Ve görürsün yaşamak zor, yaşamak kolay,
Sevmek zor, sevmek sadece şairlerin harcı,
Ne desem, ne anlatsam anlamazsın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!