Edirne Şiirleri - Bir Ulu Kubbe - Kutsal ...

Bir Ulu Kubbe ve dört minare,
Dendi mi akla gelir Edirne,
Be Ozan! … Neden suskun kalemin?
' Dizeler eğilmiş bak! ... Önlerinde Seccade.... '

İşte sedef kakmalı, oyma güzel bir kapı,
Sanki esmer gerdanda; fildişinden bir takı,
Kilidi dahi kutsal, yazılarla süslenmiş,
Besmelesi kendinden, Rab ' den ödül bu yapı....

Gir içeri sessizce, şöyle bir bak çevrene,
Ayetler sıralanır, tutulan o diline,
Şaşkın şaşkın bakarken, sorar o gözlerin sana,
Böyle güzel bir Anıt, gelmiş mi hiç evrene? ...

Müezzinler Mahfeli, altında bir şadırvan,
Ters Lâleyi görenler, geçer mi hiç anmadan;
Öyküdeki Kadını... Kubbedeki Ayetler;
Göklerden ağıp ağıp, sinelere dolmadan...

Hünkâr Mahfeli duvar: üzeri bin bir hüner,
Hayran bakan gözlerim, birden geçmişe gider,
Çağların ötesinden, geldiğime bu kökten,
Hamd ederim Rabbime, gözümden yaşlar iner....

Edirne Selimiye, Külliye ‘ de Arasta,
Şehîdler anısına, bugün gönüller yasta,
Ama; Ayyıldız sarmış, baştanbaşa Çarşı ' yı,
Yastan kurtul Çocuğum, bir Bayrak da sen as da! ......

Edirne Eski Cami, Çok ünlüdür yazısı,
Kimi Allah ' ı anar, övgü sunar bazısı,
Bu sevgi ortamından, binlerce insan geçer,
Dilerim sacidlerin, kara olmaz yazgısı...

Sanki kırgınmış gibi, sandım Üç Şerefeli,
Dört minare değişik, ama hepsi dengeli,
Burdan geçmiş Tuna ' ya, ' Suya seccade salanlar '
Baktım harcında durur, halâ Dedemin eli....

Nevzat Bilgiç
Edirne Şiirleri
Kitabımdan.