Aygıt çekimi resimler, sıralanmış ard arda,
Birden el ettiler bana, hayata derken merhaba,
Bir kaçı sepet örerken, koruklar helva olur,
Kimi dalar uzaklara, aş pişerken ocakda...
O ' Zeytin Karası ' gözler, yarını deler sanki,
Doğa koynunda yaşantı, ona cennet inanki,
Dizelere yansır şimdi, sis içinde bir sandal,
Diyor ki; bu deryaya gel, Yanık Ozan sen de dal! ....
Kimi sevda çiçeğinin, işlemiş o rengini,
Kimi salmış sürüsünü, arar uygun yerini,
Kimisi koşmuş atını, unutulmuş yaylıya,
Kimi de çekmiş yelkeni, amaç etmiş engini,
Kiminde dolu sepetle, bir çaydanlık arkadaş,
Kiminde o mor sümbüller, açarken yavaş yavaş,
Yazgısına küskün sanki, bir ak yazmalı gelin,
Kiminde altın ve gümüş, yarışırken bak da şaş.
Şurada boy gösterirken, bir kaç Edirnekâri,
Takılar sıralanmış hep, bir kırmızı bir mavi,
El becerisi seramik, göz yorgunu bir dantel,
Eski eşyalar suskun, radyonun tutulmuş dili.
Ey Güzel Yurdumun, Eğitim Ordusu! ... Yani siz,
Asla bir ömür boyu dert, görmesin elleriniz,
Hep iyiyi ve güzeli, öğretin tüm gençlere,
Esenlik içinde kalın, yanmasın yüreğiniz! ....
Nevzat Bilgiç
Edirneye Şiirler
Kitabından.
Kayıt Tarihi : 19.8.2010 01:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
