Edirne Şiirleri 1: Erdemin Kahvesi

Atatürk’de burada oturmuştu,
Meriç’e bakıp, iki kadeh içerken
Selanik’i düşünmüştü.

Selanikte bir taş kule
Denize bakar
Günün birinde
Kulenin dibinde
Atatürk Atatürk olmamış daha
Hala Mustafa
Sokaklarında dolaşır,
Bir büyük düşünür.

Asker olacak,
Büyük bir subay
Resneli Niyazi dağa
Çıkmamış daha.
Daha neler neler
Aklından geçer..

Oysa İsmet Lozan’da şimdi
Kanlar içinde elleri
Gölün kıyısındaki otelde
Yunmak ister,temizlenmek
İnönü’nün, Sakarya’nın kanlarından

O günleri bilen bilir.

İki ateş arasındasın
Kaçarsan vurulursun
Koşarsan vurulur
Alnından al kanlar içinde

İşte o kanlar
İşte o kanların hesabı
Bu gün burada görülür.

Atatürk Edirne’de
Meriç’in kıyısında
Erdem’in kahvesinde
Meriç’e eğilir

Ve içi burkulur.

İsmet orada,
Lozan’da,şimdi
Ne kadar yalnızdır.
Oysa tartışmak var,
Kavga etmek var
Pazarlık var.
İngiliz’ın,Fransız’ın
İtalya’nın ortasında
Bir küçücük cin pilici
İnönü rahat durur mu
Kafası kızdığında
Laf ağzında durur mu?
Fırlatır atar, dosta düşmana,
“Biz galibiz..”der,
Galibiz biz..” Siz yenildiniz.
Atatürk benden bir yanıt bekler
Kara ağaçlar altında
Mor menekşeler
Lozan sokakları
Cin pilicinin sözleriyle, inler..

Atatürk izler.