Yıl bin dokuz yüz yetmiş altı,
Aylardan mayıs.
Her gün şafak vakti uyanıp,
Usulca uzaklaşırken okuldan
İlk hedefim,
Edirne Otobüs Terminal büfesi olurdu.
Elimde Vatan Gazetesi,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim