Edirne'de Bıraktım Şiiri - Hikmet Nazlı

Alparslan Elpe’ye ithaf…
20 yaşındaki oğlu Ali Umut’u Edirne Kapalı Ceza Evine
teslim ettiği gün yaşadıklarına atfen yazılmıştır.

Yıllar yılı ekip biçip tarttığım
Hasadımı Edirne’de bıraktım.
Sakladığım, üzerini örttüğüm
Pusatımı Edirne’de bıraktım.

Vaziyet karışık, çok arızalı,
Dert benle kalmaya dünden rızalı.
Yaşantım hükümlü, ömrüm cezalı;
Hayatımı Edirne’de bıraktım.

Duyar duymaz yüreğimden vuruldum!
Edirne’ye doğru yola serildim.
Telaşlandım, sinirlendim, gerildim,
Cin atımı Edirne’de bıraktım.

Bıraktım çaresiz orda özümü,
Henüz söylemedim en son sözümü.
Ağlayan gözümü, gülen yüzümü;
Suratımı Edirne’de bıraktım.

Sabrettim, şükrettim hep içten içe
Teslim olmam asla bir iki piçe.
Gözyaşımı karıştırdım Meriç’e
Fırat’ımı Edirne’de bıraktım.

Bilmem ıstıraptan nasıl kaçarım?
Kahrıma hep zehir katar, içerim.
Bilmem belki düşer, belki geçerim
Sıratımı Edirne’de bıraktım.

Her taraf hilekâr, her yan düzenbaz
Üç günde çoğaldı saçlarda beyaz
Ayrılıklar erken başladı bu yaz
Muradımı Edirne’de bıraktım.

Mahkeme yok, kelepçeler vuruldu,
Kuzum son kez bu şekilde sarıldı.
Kurşun yedim, dört yerinden kırıldı;
Kanadımı Edirne’de bıraktım.

Kahret sen Allah’ım, yak sen zalimi!
Yitirdim tüm mecâlimi, hâlimi.
Döndüm can oğlumu, yani Ali’mi
Umud’umu Edirne’de bıraktım.

03.06.2021