Ben olduğum yerde sen
Sen olduğun yerde ben
Nasıl oluyor; biz
Olmadan olabilmişiz
Anlatmaya çalışıyorum
Bir benim anlayan
Bu gün öğrenmeyi denedim
Ama unuttum
Nerden bilebilirdim ki
Unutmanın sen olduğunu
Mesela denizin
Solmuş renginde gözlerini
Farklı bir şeysin
Her şeyin ötesine attığım
Ulaşmasından korktuğum
Gölgelerin sessiz hali
Aydınlığın öteki yüzü
Bir tebessümsün
Bir başlangıç
Milattan geriye saymak
Sevinç mutluluk ve acı
Bir taraftan şampanya
Diğer tarafta kan kusardı
Kardeşlik insanlık.
Ne çok şeydi
Bu korktuğum
Korkumun sen olduğu
Bakabilmek o gözlere
Henüz alışamamış
Alışanı olmamış
Ve hep sonbaharın
Hüznüne dalarım
Vakitsiz bir zaman
Bir başkasını
Düşlerken yerine
Lakin def ederim
Yazmaya kalksam
Bütün sildikleri mi?
Sandığım
Yaşamışlığında ruhumun
Geriye ne kalır
Senden
Sende ne çok sevmişim
Bir başkasını
Başkalarını
Üstelik
Bir hiç uğruna
Ve sen o hiç uğruna
Sen giderken mevsim sonbahardı
Son yapraklar birer birer iniyordu dallardan
Bir kapalı hava vardı akşamdan kalan
Birde son vardı ardımda duran
Sen giderken mevsim sonbahardı
Kaldırımlarda kalan gölgelerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!