Edip'in Masası Şiiri - Gülseren Rojbin ...

Geceye sızmış ışığın sofrasında
Bütün sevecenliğiyle bir kayık yaptı.
Kayığa şiir serpiştirdi
Edip'ten bir masa koydu
Yolcusuydu artık o kayığın.

Suya uzandı,terkedilmişliğini suda boğdu.
Seslendi boşluğa!
Edip'e biranın dökülüşünü değil de
bira ısmarlayabileceğini söyledi.
Durdu,durdu.
Bir Edip daha gelir miydi? sorusunu sordu.
Titreyen elleriyle gözyaşlarını sildi.
Bir sigara yaktı
eskisi gibi sigarasını dudağına götüremiyordu,
buna kederlendi.

Suya düşen gölgesinde terkedilmişliği öylece duruyordu.
Titreyen elleriyle terkedilmişliğinin üstünü örttü.
Uyumak istiyordu.
Kendine bir şairin soluğundan yatak yaptı.
Uzandı masadan sonsuzluğu aldı.
Sonsuzluğa sarılıp uyudu.