Bir kasket, bir gözlük,
Tam siperde,
Çıkıp geldi Edip Abi.
Yüzünde, Ayten yengeden kalan
Tomurcuk güllerin resmi.
Belli.
İçten gülen yüreklerin
Eşref saatinde yolcular.
Ufak bir dalgalanmadan sonra
Duruluyor Şakir Paşa Havaalanı.
Bir köşeye çekilen bakışların,
Sıcak sularla dağıttığı sevgiler.
Dalga dalga geliyor kıyılarımıza
Onurun kuytu gölgesinde,
Yaralı bir ceylanın hüznü;
Yitik yılların kavgasından
Ezile, büzüle sakladığı.
Yarım kalan ezgilerle süslü
Gelenlerin türküsü.
Çorba sıcaklığı tadında hâlâ.
Bir düşte gibi.
Altmışlardan, anıların akşamı.
Göle beleş sevgiler dağıtan
Adana'nın Beyaz Saray'ı.
Yemin gibi bir heves.
Mesut Mertcan, Hasan Bora ve Edip Abi.
Namın yürüsün sevdasıyla
Karın tokluğuna ezgilerde.
(19 Aralık 2010-15:28)
*(Söylem Dergisi/Sayı:117/Şubat 2011)
*(Yeni Adana Gazetesi Edebiyat ve Sanat Sayfası/28.02.2011)
Kayıt Tarihi : 28.2.2011 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dik durmasını bilen sevgili güzel insan Edip Abi için yaptığımız Söylem Özel Sayısı anısında yazılan bir şiirdir. Edip Abi'nin, salt sanat önceliğiyle röportaj için Adana'ya gelmesi ev onu tanıma onuruna erişmemiz bizim için çok güzel ve özeldi.
TÜM YORUMLAR (1)