Yaşayamadıklarımız,
soluyor içimizde
eskimiş fotoğraflar gibi...
Edilgenleşen hissedişimizi,
ruhumuzun kuyularına atıyoruz,
kurudu zannetiğimiz kuytulara,
salmıyoruz kovaları,
uyutuyoruz unuttuğumuzu sanarak...
Oysa dibinde ka(y)nayan sular;
demini almış, süzülmüş, dupduru...
Yüzeye çıkaramazsak birikenleri,
yeşertemeyiz ki bu iklimi...
Kayıt Tarihi : 12.9.2019 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
C/ esaret
...
"esir olur cesur değilse,
bir harf ile değişir kader:
c/esaret."
26.08.2019
hg
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim, Hasan Bey.
Saygılarımla.
Teşekkürler..
TÜM YORUMLAR (2)