Edilgen Şiiri - Serdar Yıldız

Bir sis bulutuydu soran seni.
Ayırlmalıydı anlamını.
Kuş kanadında esen rüzgâr belirtileri sanki
beni sana vurarak yaşattıkları.
Kim inanabilirdi ki? ...

Kurşun sivrisi gibi,
parlak ve sonsuz edilgen.
Kibrit kokusudur sûret,
tarihsizdir mektup.
Bir o kadar da nazlı edebiyatın...

Aşkın öyle bir hoş olmuş ki yüreğimde...
ötesi karışmıyor işime.
Dokunmaktı tek serinliğim;
gidecek, hiç dönmeyecek gibiydi!
Bir zaman, gün belki beklediği...

Bir sis bulutuydu saran canımı.
Kucaklamalıydı yaşlı saltanatını.
Bildiği;
bir kitap okumuştu.
Işte oydu o'nun bandrollü sonsuzluğu...

Susmaktı yaşamak; her daim.
Küsmekti sevgi; savunmasız.
Ne yaptığını yahut ne yapacağını bilememekti...
Kimi sis bulutlarıydı seni ben,
beni de sen eden ettirgen...