Edibi edepten gelir..

kadehi başa dikişi
vuku bulsa bile bir an
kendisini bilse kişi
sarhoş olmaz içse biran

bir ağızı dili şerbet
sohbeti bal edebile
olma asla kötü şer bet
bu da mümkün edeb ile

bileme dişi karına
örmez atkı sana kışın
şişini sokar karına
bozulur o kan akışın

nakışına bak şu gülün
düştü vurunca buza tır
şoför öldü niye gülün
ömrü ut hicap uzatır

ut hicap seni yukarı
mertebe ve mevki taşır
ne kürü kış boyu karı
ne ahçı ol çorba taşır

ar haya olan adamda
vererek tahammül keder
bet beniz solana damda
"görüyor zulüm ülke" der

birgün atıp yer altına
gömer imam paket edip
verme meyli sen altına
şart riayet buna edip

edibi edepten gelir
rağbet etme dünya malı
belki muhtaç düşük gelir
gülme don gördün yamalı

yama sarpsa dağın o yüz
şart yüzerek alma yolu
kızarır haya yoksa yüz
gir denize don mayolu..