Haykırdım adını yokluğuna
Gitmişliğine kahrettim
Ve ince sızılar içinde
Sığındım sensizliğin derinine
Giderken sen....
Her sabah istisnasız toplanır aynı kalabalık
Hava ayazlı,hava alacakaranlık
Belkide en sonundasın kuyruğun
Ama yüreği,
Bir ekmeğin sıcaklığından daha sıcak
Bekliyor sabırla
Daha nekadar sürer bu böyle
Ben sensiz nasil yasarim bilmem
Senin gibi biri bir daha karsima çikarmi
ben ölmeden.
Her gün görmeliyim seni her gün
İşte ordasın, tam karşımdasın.
Kalbimden geçenleri, sana nasıl anlatsam anlarsın.
Teni yok, şekli yok, rengi yok., görünmez bir yerde duygularım,
Neyapsam sevdiğimi anlarsın.
İçimden bir ses diyorki! bırak herşey olduğu gibi kalsın.
Gözlerin değince gözlerime
Sustu sanki o an herşey
Sen dondun
Ben dondum
Dünya durdu
Tuhaf bir şey aramız da yol oldu
Geçen sonbahardı ilk karşılaşmamız.
Soğuktu,ıslaktı sarıydı
Ve hüzündü her yer
Birtek senin yanında tek mevsimdi
Bahardı içimde biryer
Geçtin gittin yanımdan
Yüzüme bakmadın bile
Farkında değilsin ama
Sana tutkun bir,
kalp var benin içimde
Gözlerim açık konuşur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!