Almanyada dogmuşum bi bahar sabahı.
ondan mıdır bilemem ama baharları çok severim.
baharla yeşeririm, coşarım.
ilk okulum oldu tabi.
İlkti ama hala son okulum olamadı işte
iki üniversite...
pek çok alanda yüksek lisans (ama birinden diploma)
ve şu anda da hala doktora...
kısacası bi baltaya sap değilim ama tutunduğum bir kaç dalım var hayatta.
En güçlü dalımsa oğlum Deniz'im...
kötü günlerim güzel günlerimi hep kapsadı,
hala da oran olarak daha fazlalar biliyorum.
'keşke'lerle dolu b ...
'ayrı dünyaların insanlarıyız' derler ya hani,
biz seninle öyle bile değiliz, farkında mısın?
apaynı dünyayı yaşıyor,
minik bir yavru serçe sanki yüreğim
kimi zaman tüm gayretine rağmen uçamayan,
her denemesinde, her kanat çırpmasında kendini yine yerde bulan.
kimi zaman süzülüveren göklerde,
bulutların arasında,
hem de kartallara bile taş çıkarırcasına…
bugün ismin geçti bir dost sohbetinde.
hem de benim dudaklarımdan çıktı adın.
ilk defa bu kadar yabancı geldin bana.
sanki ilk kez duyuyordum seni.
ilk defa senden bahsederken birileri, hızlanmadı kalbim.
soluğum kesilmedi,
sana kızıyorum, içinde sen varsın.
özlüyorum seni, yine içinde sen.
yollara düşüyorum, yollardan geçiyorsun.
uykumdan geçiyorsun, uyurken...
ağlıyorum... sana.
gülsem, gülüşümde sen.
söyledim.
senden önce de söyledim birilerine...
ama o zaman seni sevmeyi bilmiyordum.
çok sevmek odur sanıyordum.
O'na yazdım en güzel sevda sözlerimi
gece, pembe güllerin arasından iniyordu,
çiğ taneleri bıraka bıraka.
kanatları ıslak bir güvercin,
sabırsızlanıyordu ayla buluşmak için.
ne göründüğüm gibi olmaya çalışıyorum
ne de olduğum gibi görünmeye.
zaten göründüğüm kadar ben'im,
olduğum kadar var...
yani diyeceğim o ki;
anlayanlar anlamayanlara anlatsınlar...
ellerinle silmek istedim gözyaşlarımı, yetişmedi kolların.
sözlerimi, öpüşlerini içerek yutabildim,
bakışlarını koydum, üşüyen omuzlarıma, çıplak.
gülüşün yapıştı yüzüme, rüzgarda...
kokunu taradım saçlarımda.
dudaklarını sürdüm yüzüme, her sabah uyandığımda.
dudaklarımı çekip aldım bugün saçlarından,
kanatlarını kopardım kanatlarımdan.
ne sözcüklerinle konuşuyor ne de gözlerinden bakıyorum dünyaya.
gittiğin yerler, gördüğün yüzler umurumda değil artık.
masallarını sildim kitaplarımdan,
gülüşünü da karıp harflerine.
içim sarı, rengim sarı...
kayboldum hüzünlerimin arasında.
hiç birşey tat vermez oldu.
herşeyden, herkesten uzaklaşasım var.
bir gidiş gerek bana...
uzaklar gerek yeniden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!