Edessa Şiiri - Mediha İstanbullu

üç kapıya bakan bir yoldaydı
sıra sıra martıların yuva yaptığı
gözlerin

büyülüydü tüm kuyular
ve daha dün gülümseyerek
içinden bakıyordu bir musa

ön sıralardan izleniyordu
yalın ayaktı ölüm
sense
sıra sıra inciler dizmiştin
iklimler değiştiren boynuna

cennet teninden kopup
aforoz edildi
yere düşünce elma

belli ki en kanlı muneranın
ortasındaydı tarih.

kadife sesin değdi
mucizenin kalbine.
batı kapısı boyunca
sarınınca mandiliona
yıkılmadı.

diller çözülene kadar
ayaktasın
Edessa