Edersin Şiiri - Adem Ulutaş

Kimsenin hakkında etme suizan,
Ameline günah, peydah edersin.
Ölmeden ölmeyi bilmeli insan,
Ne diye dünyaya tamah edersin?

Şeytan kul olana vesvese verir,
Dünya nimetini şirin gösterir.
Mal mülk ateşine dokunan erir,
Uyarsan nefsine eyvah edersin.

Olmak da yanmak da vardır ey beşer,
Sabreden aşk denen ateşte pişer.
Hakkı unutanlar yolundan şaşar,
Kendini âleme meddah edersin.

Allah' a inanmak kul olmak gaye
Hep mi kötülükten alırsın paye
Dünyada şeytana toplarsın üye
Sana uyanları bedhah edersin

Neler gelir neler akılsız başa
Saygı mı duyulur heykele taşa
Söylemeye dilim varmıyor haşa
Kendi yaptığını ilah edersin

Kapanır gözlerin ışıklar söner,
Bir anda gündüzün geceye döner.
Eğer gözde değil kalpteyse hüner,
Zifiri geceyi sabah edersin.

Tövbe et günaha, affa gel affa,
Affı kabul olan sürermiş sefa.
Karanlık ruhuna bul diye şifa,
Adem' i peşinde seyyah edersin.