Ederlezi 8 Şiiri - Feyzullah Evcil

Düşündü ederlezisini adam.gelmezse soğuk kalıcam,
Dedi rüyasında.
Geldi ederlezi gönül ile.
Dedi!
*
Sükût etsin ol vücûdun aşk ile
Gencecik kamer on dört olana dek
Yoruldu bedenin artık can bile
Yol çok uzun gönlümde sen varsın tek

Adam dedi!
Geldim artık yolun sona eridim
Nişan verdin yüzük mercandan
On dört kamerde beraber gidelim
Murada erelim güneş doğmadan.

Soğudu bedeni kalp atışları durdu sanki.
Gönlü gitti Ören dağına.
Şekillendi.
Bastı çıplak ayakla toprağa.
Baktı yer beğendi.
Taştan kalenin yanında oturdu.
Maviye baktı kendini gördü,
Soğuk bedeni,
Yeşil yosunlar arasında.
Kamer yoktu.
On dört günde murad verirse ederlezi,
Dönecekti yaşama.
Vermezse
Taştan kale olsun benim mezarım dedi.
Çığırdı

Allar giymiş güzel gördüm kamerde
Yanagına ben oldum ol alınan,
Satmaz beni ele güne namerde
Düğün olur dünya alem şanınan
Dedi ve kamerin on dördüne kadar vücûdu sükûta daldı.
*
Ruhu şiire daldı.
*
Kamerin on dördü gelesin
Benim dursun sükûd halde
Kavuşup ruhum sevinsin
Yıldızlar parlasın bende
*
Gönül gözü açılmıştı.
Ayrılık görüyordu.
*
Çürüyor ruhum gönül için
Ayrılık görüyor içim
Soğuyor bedenim niçin
Ederleziyi ben seçtim
*
Noktaya ulaştık artık
İnsana sevgiyle baktık
Canlara canlar kattık
Evcil ölüm yakın artık.
*
Kalbi durdu soğuk yosunlar arasında.
Denizin anası mercanlardan mezar hazırlayın dedi.
Adam dünyasını degiştirdi.
Adam insan olmuştu binbir acılar görerek.
*
Yaktı ağıdını denizin anası tanrıça
*
Yiğit ölmez gönüllerin hasında
On dört gün yas tutun EVCİL başında
Çok sevmişti yazsın mezar taşında
Hiç haram girmedi ocağına aşına

Taştan kalede mezarı.
Ören dağında.

26 mayıs2012 cumartesi
01.34