Ederkon Şiiri - Çağan Er

Bir paslı çit ardından kestin beni Ederkon,
Gözlerini görüp kara gamlara vuruldum,
Hangi yardan salayım kendimi ha Ederkon?
Bir ayça vakti gökte kıvılcımlarla sustum

Seni esir etmişler nazlı yârim Ederkon...
Sahibin kırbaçlarken sırtını acımadan,
Hançerim alevli, durmaz kınında Ederkon
Istırabının faillerini cezalandırmadan...

İçim cani bir boşlukta yol alırken Ederkon,
Sani'ye üzüt hayallerimle yalvarırım
Sen ıraklarda yaşarsın Ederkon,
Ben gedikliğime için için ağlarım

Bir infantanın mektupları hışırdar çekmecemde
Yalnız yadımda senin adın var Ederkon
Telsiz bir arpa vurur gibi yazdım yırlarımı,
Duymaman avazını cürmün değil Ederkon!

Benzin gözbebeklerimde, neyleyeyim mehtabı,
Ay ışığı, kavuşur mu dudaklara Ederkon?
Gönlü ulvi hanımların en sertabı,
Şimşekler türabı, ürkütmez Ederkon!

Yalnız değil bedenler, ruhlarımız da firari
Benimle bulutlara uçar mısın Ederkon?
Vuruluşum olsaydı eğer sâri
Zayıf göğsünde, yerim olurdu Ederkon!

Sade beni harlar bu derdin
İçin hep ferah olsun Ederkon!
"Ben burada mutluyum" derdin
Köleliğin seni şad mı eder Ederkon?

Hislerinin bir dizini yok Ederkon,
Risk almaktan kaçma, çeşmi yalkınlı savaşçı!
En güçlü kadın sensin Ederkon,
Zapt edebilir mi seni hiçbir karavaşçı?