Ederi Kadar Değer Şiiri - Suzi Ayyıldız

Ederi Kadar Değer

Gençliğimin en güzel hayallerini gömdüm bu gece,
Sarsılmaz uykusundan uyandı düşlerim.
Meğerse yaşadıklarım, inandıklarım, güvendiklerim,
Doğru bildiğim ne varsa… hepsi yalanmış.

Sahte gülüşler, sahte dostlar,
Gerçek sanıp biriktirdiğim güvenler…
Onca gerçeğin içinde gölgelerden kalabalıklar kurmuşum,
Bir selamda biten dostluklar,
Sözü başka, özü başka, kendisi yalan insanlar…

Dost görünümlü düşmanlar,
Şeytanın pabucunu çalan şeytanlar.
Namus diye ahkâm kesip,
Namussuzluğun içinde kaybolanlar.

Yok olup da yokluğunu erdem sananlar,
Verdiğim değeri bilmeyip gözümde küçülenler.
Kendi elleriyle üç kuruşa satanlar kendini,
İçi boş, kendi boş, karakteri boş kişiler…

Dostluğun ne demek olduğunu bilmeyen,
Dost suretine bürünmüş cahiller…
Her şeye vakti olup bir selamı esirgeyenler,
Ve ardından bir fatiha bile okunmayan salasızlar…

Ne çok şey gömdüm bu gece,
Yüreğim hafifledi birden.
Meğerse ne çok boş şeyi değer bilmişim,
Şimdi kalmadı bende zerrece harcanacak değer.

Bu saatten sonra,
Herkes hak ettiği kadar yer bulacak yüreğimde.
Sanmasın kimse, ben ağayım, paşayım diye,
Önce insan olmalı insan!

Bende böyle…
Ederi kadar değer.