Eder Şiiri - Erdem Gümüş 2

Anlatma derdini, ey can dostuna,
Dostun dostu vardır, aşikâr eder,
Oturtma namerdi,hey can postuna,
Kirletir postunu, başın dar eder.

Sırrın sende kalsın, bir Allah bilsin,
Yaratanla senin, aranda kalsın.
En yakın dostuna, belki de elsin,
Seni cânânınla, düşmankâr eder.

Tatlı dil güler yüz, mazin deşilir,
Bilmezsin ardından, kuyun eşilir.
Dostun tuzağına, böyle düşülür,
Doğduğuna bile, pişmankâr eder.

Dosta anlatmakla, eksilmez derdin,
Ferahlarım derken, kendini gerdin,
Hele bir de ona, güvence verdin,
Yerinden yurdundan, taşınkâr eder.

Düşman " dost maskeli" bu devir öyle,
Ne kadar sorsalar, bir eksik söyle,
Velhasıl insanın, mayası böyle,
Dilin dediğini, kaş inkâr eder.

Bu bir tecrübedir, mısrada saklı,
Şair yanıldıysa, şiiri haklı,
Ben kullanamadım, sen kullan aklı,
Kul Figani seni, düşünkâr eder.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
27.08.2019
İZMİR