Yar…
Edepten nasipsiz olan bir can
Edebiyattan söz ederken irfandan geçiyor
Sır ve hikmetini hiç merak etmeden şekli yete kaçıyor
Yazmak, halin hicran damlalarını muvazene içinde anlatmayı bilmiyor
Bir sıfat ve nitelik elde etmenin derdiyle hırs ve emelin girdabında ilerliyor
Hilmi ne kadar ihmal ederse, en büyük sanatkarı bilmezse, güç ve kudretin sahibini ötelerse ruha ve kalbe değil nefse hitap ediyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta