Kem sözün sahibine, sözünü yedirirdim.
Öfke her dem nedamet, nefsimi yendim sustum.
Had bilmeyen arsıza, haddini bildirirdim.
Edep kula bir nimet, edepten bildim sustum.
Her doğruyu her yerde, destursuz söylemedim.
Bir gönülü kırmayı, Kabe yıkmak belledim.
Hırsıma hakim oldum, kendimi engelledim.
Sevgi büyük ganimet, sevgiden bildim sustum.
Dost dostun aynasıdır, bakan kendini görür.
Kötü günün yasıdır, darda yüzün güldürür.
Hayâsızlık, arsızlık, dosta boyun eğdirir.
Saygı dosta alamet, saygıdan bildim sustum.
Mevla her musibete, onca hayır gizlemiş.
Dermansız hangi derdi, hangi kuluna vermiş.
Hangi şer ki sonunda, bir hayra evrilmemiş.
Sabrın sonu selamet, sabırdan bildim sustum.
Kayıt Tarihi : 16.12.2023 15:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!