Edepsiz Şiiri - Vehbiye Yersel

Gördüğüme, keşke baksaydım dar açıdan
Gözlerimle, her tarafı etmesem kolaçan,
Beni çok uzaklara götüremezdi efkâr
Gayri ihtiyari bir bakış eder insanı pişman,
.
Allahım karşımdaki insan değil, hayvan.
Arabada bebek, eşiyle bagaja eşya koyuyor.
Üstü başı kapalı normal bir bayan
Kocası sarhoş mu, deli mi bilemem

Karısını defalarca yolda öptü aleni,
Bu nasıl medeniyet, ne biçim davranış
Yolda evli mutlu mutsuz, bir sürü, insan
Çoğu parasız pulsuz, envai çeşit insan

Hepsi seyre daldı hayretle, sessiz
Karın; çocuğun, araban var bre edepsiz
Kadın erkek arasındaki bağlar sır
Bu değil, medeniyet, çok büyük kusur

Bu nasıl hayat, bu nasıl insaniyet
Hangi taşı kaldırsan pişman olursun
Altında mutlaka bir pislik bulursun
İyisi mi görmeden bakmak, şart.
Yoksa yaşadıkça sürüp gidecek bu dert.

Vehbiye Yersel
12.04.2000